Bij het opzetten van een samenwerkingsproject tussen twee organisaties rijzen de vragen: passen onze culturen bij elkaar en vullen onze capaciteiten elkaar aan? Het beantwoorden van deze vragen bepaalt vaak het succes of de mislukking. Het bestaande onderzoek is echter verrassend slecht in staat geweest om de middelen te specificeren om deze fit of deze complementariteit te beoordelen, voorbij zinnen als "persoonlijke chemie" of "vertrouwen". Het in dit boek gerapporteerde onderzoek, uitgevoerd aan de Cranfield University en de Université Paris 1 Panthéon-Sorbonne, onderzoekt de kwestie systematisch. Het definieert op rigoureuze wijze begrippen als "organisatiecultuur" en "organisatievermogen", en stelt middelen voor om deze te meten. Het onderzoekt 120 coöperatieve O&O-projecten, uitgevoerd in Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Finland door in totaal 240 organisaties die in paren zijn samengesteld, en relateert de capaciteiten en culturen van beide partners aan de resultaten van de projecten.
